Galeria Ewy

Witam Cię na mojej stronie, zapraszam do oglądania

Niedaleko Włodawy nad starym zakolem Bugu bieleją już z daleka mury kościoła p.w. św. Jana Jałmużnika w Orchówku. Dawniej było to miasteczko, dzisiaj dzielnica Włodawy. Obecny kościół zbudowano w XVIII w. (1780 r.) Obraz Maryi z Dzieciątkiem Jezus przywieźli do Orchówka Augustianie w 1610 r. Dwie poprzednie świątynie uległy zniszczeniu, ale obraz ocalał. Augustianów do Orchówka sprowadził Mikołaj Iwicki. Zakon został skasowany przez rząd rosyjski w 1864 r. Trzy lata później rozwiązano parafię rzymskokatolicką. Wówczas obraz Matki Bożej rozpoczął długą tułaczkę. Kościół zamieniono w cerkiew i dopiero po I wojnie światowej świątynia powróciła do wiernych wyznania rzymskokatolickiego. Kościół wyremontowano i ponownie wyświecono w 1925 r. Obraz, który początkowo wywieziono do Lublina, a potem do Włodawy powrócił na swoje miejsce dopiero w 1931 r. Jednym z najgorętszych orędowników powrotu obrazu do kościoła w Orchówku był jeden z podlaskich unitów - Maksym Kossyk. Udał się nawet do Rzymu, aby osobiście przedstawić papieżowi cierpienia unitów na Podlasiu i Chełmszczyźnie, których wówczas doznawali. Nie doczekał jednak powrotu MB Pocieszenia do Orchówka, gdyż zmarł w 1925 r. Od 1947 r. parafia w Orchówku była prowadzona przez kapucynów. Uroczysta koronacja obrazu Matki Bożej Orchowskiej diademami papieskimi odbyła się drugiego września 1990 r. Uznawany przez wiernych za cudowny wizerunek Matki Bożej Orchowskiej namalowany został przez nieznanego malarza pod koniec XVI lub na początku XVII wieku. Wizerunek MB z Dzieciątkiem pokryty był siedemnastowieczną sukienką z ryngrafem husarskim z XVII w. Najstarszym potwierdzeniem kultu Matki Bożej Pocieszenia z Orchówka jest zapis po wizytacji o. Jakuba Carthei w roku 1661 r. Orchowska Madonna od 13 czerwca 1931 r. ponownie odbiera uwielbienie wiernych na swoim miejscu. Późnobarokowy kościół w Orchowie został zbudowany wg projektu Pawła Fontany. Stawiał go w latach 1770 – 1777 mistrz kamieniarski - Grzegorz Cybulski. Jednak ostatecznie świątynia została ukończona dopiero w latach 1846-1848 kosztem Augusta Zamojskiego i parafian. Wówczas to wzniesiono charakterystycznie małe wieżyczki na fasadzie oraz nowy wystrój otrzymał ołtarz główny. Utrzymany w tonacji zieleni, wsparty na dwóch filarach był ozdobiony rzeźbami aniołów. Oprócz Obrazu Matki Bożej wierni czcili qóqczas obraz św. Antoniego Padewskiego, który znajduje się obecnie w ołtarzu bocznym.